In 1929-1930 maken de Stones een groot aantal portretten van politici, in opdracht van het Belgische parlement. Wanneer ze een paar jaar later in België aankomen, gaan ze door met hun politieke portretten. Zo fotograferen ze ook de leden van de Belgische Werkliedenpartij. Deze foto's hebben vaak identieke kenmerken: een kadrering op het gezicht en het bovenlichaam die één schouder onthult, een licht kikvorsperspectief, een blik die zelden naar de lens is gericht en een neutrale achtergrond. Sommige foto's zijn echter uitzonderingen, zoals het portret van August Balthazar, lid van de Belgische Werkliedenpartij, met een werkelijk verrassende kadrering met een close-up van het gezicht.
Het formaat van deze laatste foto is hetzelfde als dat van andere foto's van de Stones. Het imposante formaat, de montage op dik karton en de rode tekst suggereren dat de foto bedoeld was om tentoongesteld te worden. Op een foto van een tentoonstelling met foto's van Sasha Stone uit 1932 is een dubbele rij identiek gemonteerde grote formaten te zien. De bovenkant van de muur wordt ingenomen door portretten van socialistische leiders en de onderkant door foto's van moderne architectuur. Hier staat de fotografie in dienst van de socialistische retoriek die ook werd uitgedragen op de affiches uit die tijd.
Op verschillende portretten van de Stones zijn kleine retouches met potlood en penseel te zien. Het gaat vaak om correcties van een foutje in het gezicht of de welving van een kin, om het verfijnen van een profiel of het beklemtonen van de blik. Deze handmatige wijzigingen aan de foto accentueren ook de schaduwen en het licht, waardoor de gezichten als het ware worden gesculpteerd. De originele foto's die in de tentoonstelling te zien zijn, werden destijds gereproduceerd in gedrukte publicaties. De retouches waren daarin niet duidelijk meer te zien, maar dienden wel het beoogde resultaat.
Fotogalerij
