In 1909 organiseerde de Socialist Party of America de eerste National Women’s Day in de VS. De Duitse socialiste Clara Zetkin vond dit een inspirerend initiatief. Op een internationaal congres stelde ze voor om er een wereldwijde vrouwendag van te maken. Haar voorstel werd unaniem goedgekeurd.
Ook in België is er een link met deze geschiedenis. Clara Zetkin ontmoette in 1893 de Gentse socialiste Emilie Claeys op een congres in Zürich. Zetkin pleitte daar voor een kortere werkdag voor vrouwen, maar Claeys was het daar niet mee eens. Zij vond dat mannen én vrouwen recht hadden op betere werkomstandigheden en streed voor gelijkheid.
De eerste Internationale Vrouwendag werd in 1911 gevierd in de VS, Denemarken, Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Kort daarna vond in New York de Triangle Fire plaats, een ramp waarbij 140 textielarbeidsters omkwamen. Deze ramp gaf extra kracht aan de strijd voor betere arbeidsrechten. De slogan Bread and Roses! werd een symbool van die strijd – en inspireerde later de naam van ons tijdschrift Brood & Rozen.
Ook in de jaren 1970 hield de feministische actiegroep Dolle Mina vast aan deze sociale, of beter gezegd socialistische, visie op feminisme. Zonder partijpolitieke banden bleven ze strijden voor radicale gelijkheid tussen man en vrouw.
En Emilie Claeys? Die is nog steeds niet vergeten. In Ons Huis op de Gentse Vrijdagmarkt is een kleine, permanente tentoonstelling over haar leven en werk te bezoeken.
Affiche uitgegeven tussen 1970 en 1985 door Dolle Mina Gent voor vrouwenrechten. Collectie Amsab-ISG
