Het valt misschien niet iedereen op, maar in het centrum van Gent, tussen de Sint-Margrietstraat en de Rodelijvekensstraat, vormt een hele buurt als het ware een wereld op zich. Enkele honderden senioren wonen en leven er in een woonzorgcentrum of serviceflat. Ze winkelen er, gaan er naar de kapper, de podoloog, de opticien ... Al die voorzieningen maken deel uit van de vzw Domino.
Die naam zegt velen misschien niet zo veel, maar de oude naam doet ongetwijfeld nog veel belletjes rinkelen: de Volkskliniek. Die kliniek heeft wortels die teruggaan tot in 1886. Vanaf toen zorgde de Gentse socialistische mutualiteit Bond Moyson (heden Solidaris) voor gratis doktersbezoek en geneesmiddelen voor haar leden. Voor eenvoudige ingrepen konden de arbeiders terecht in een bescheiden operatiezaaltje dat rond de eeuwwisseling werd ingericht in de lokalen van de Bond Moyson. Uit dat zaaltje groeide de Volkskliniek, een volledig uitgebouwde polikliniek die in 1928 haar deuren opende in de Sint-Margrietstraat.
Een typisch voorbeeld van de socialistische poliklinieken die tijdens het interbellum in alle industriële centra van Vlaanderen en Wallonië verrezen.
Paule Verbruggen publiceerde eerder al over de Volkskliniek, als een bijdrage in het boek Er is leven voor de dood: 200 jaar gezondheidszorg in Vlaanderen uit 1998. De huidige bijdrage is een sterk uitgebreide versie hiervan, en brengt heel wat nieuwe aspecten van de rijke geschiedenis van deze kliniek aan het licht.
Van Volkskliniek tot Domino
Gent, Domino/Amsab-ISG, 2023, 152 p., illustraties, ISBN 9789464330250.
Het boek wordt niet te koop aangeboden, maar wie geïnteresseerd is in een exemplaar of in de tekst van de bijdrage kan steeds Amsab-ISG contacteren via
