In een speciale editie van Het Vrije Woord (jg 67 nr 1) gewijd aan de laureaten, schreef archivaris Sofie Vrielynck, één van de lofredes:’ In volle coronaperiode gingen we op bezoek bij Payoke om eens naar het archief te kijken, want er stonden verbouwingen op til. Patsy toonde ons de weg doorheen het gebouw en gaf ons uitleg bij de dozen, de documenten, de foto’s… Ons bezoek duurde langer dan gepland, maar we vertrokken met vele verhalen, een hoop archief en vooral met grote verwondering uit Antwerpen.
Bij het verwerken van het archief gaat mijn verwondering steeds meer over in bewondering, maar ook soms verbijstering om alle zware dossiers.
Hoe meer papieren ik door mijn handen laat gaan, hoe meer ik onder de indruk ben van Patsy’s harde labeur, onrechtvaardigheidsgevoel, doorzettingsvermogen, zelfrelativering, vastberadenheid … Kortom ik heb heel veel ontzag voor haar en ….wellicht zal dat nog groter worden, want blijkbaar is er nog een kamer met archief …’
Het reeds verwerkte archief is raadpleegbaar en weerspiegelt de levenslange inzet.
